حفاظت زنبور عسل در مزارع تحت سمپاشی
تلفات زنبور عسل به علت تغذیه از گیاهان سمپاشی شده یکی از معضلات زنبورداران می باشد و برای جلوگیری از تلفات یا کاهش آن باید به نحوی از تغذیه زنبوران از گیاهان آلوده به سموم ممانعت کرد.
در این راستا، تاثیر چند ماده به عنوان دورکننده شامل ملاس چغندر قند، اسید استیک و اسید اگزالیک روی زنبور عسل به صورت زیستسنجی تغذیه انتخابی و در شرایط کامل گلدهی مزرعه اسپرس مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده های تغذیه زنبور عسل در خارج از کندو در ظروف تغذیه نشان داد که تمام تیمارهای تعیین شده نسبت به شاهد در سطح ۱% اختلاف معنی دار داشته و میتوان گفت که هر یک از سه ماده دور کننده در حداقل دز مورد استفاده دارای خاصیت دور کنندگی هستند.
نتایج حاصل از تحقیقات مزرعه ای نشان داد که در آزمایشات مربوط به سمپاشی در مزرعه نیز از بین سه غلظت (تیمار) مورد استفاده، تیمار ۲۰۰ سانتیمتر مکعب ملاس چغندرقند در ۸ لیتر آب برای مدت ۱۰ ساعت دارای بیشترین اثر دورکنندگی بوده است.
لذا با توجه به نتایج بدست آمده و با بررسی های دقیق تر در شرایط مزرعه میتوان امکان بکارگیری مواد دور کننده و کاهش تلفات زنبورعسل را در مزارع و باغات سمپاشی شده فراهم نمود. بررسی های تکمیلی در مورد اجزای دورکننده ملاس چغندر قند نیز باید صورت گیرد.